Pierwszy księżycowy łazik NASA pomoże astronautom żyć na Księżycu
Przetrwanie przez dłuższy czas na Księżycu jest praktycznie niemożliwe. Nie tylko dlatego, że brakuje mu atmosfery i nieustannie przeskakuje między śmiercionośnymi temperaturami, ale dlatego, że nie mamy pojęcia, gdzie znaleźć wodę na powierzchni Księżyca. Rozwiązanie? NASA poświęci swój pierwszy księżycowy łazik VIPER, aby pomóc znaleźć źródło wody na Księżycu.
Łazik VIPER rozpocznie swoją 100-dniową księżycową misję samobójczą pod koniec 2023 roku. Jego celem jest przeczesanie bieguna południowego Księżyca w poszukiwaniu „regionów stabilności lodu", czyli regionów, w których lód znajduje się blisko powierzchni Księżyca.
Astronomowie twierdzą, że na biegunach Księżyca znajdują się tysiące „obszarów stabilności lodu”. Poprzednie misje, takie jak Lunar Prospector, udowodniły to samo. Problem polega na tym, że nie wiemy, jak rozmieszczane są te zamrożone cząsteczki wody ani jak najlepiej je wydobyć do picia, kąpieli i innych podstawowych substancji aktywnych.
VIPER użyje systemu spektrometrii neutronowej (NSS) do skanowania gleby na głębokości do trzech stóp. Jeśli znajdzie wodór, użyje metrowego wiertła TRIDENT do pobrania i zbadania próbek gleby. Dodatkowo łazik VIPER monitoruje każdy kurz, który wyrzuca w „powietrze”, szukając zabłąkanego wodoru i innych cząsteczek, które mogą wskazywać na duże źródło zamarzniętej wody.
Po tym, jak VIPER zakończy swoją 100-dniową misję, NASA powinna mieć znacznie lepsze wyobrażenie o tym, jak woda jest rozprowadzana na Księżycu. Ale łazik prawdopodobnie nie zobaczy owoców swojej pracy — po zakończeniu misji Biegun Południowy pogrąży się w całkowitej, mroźnej ciemności na 6 do 9 miesięcy. Naukowcy NASA wciąż zastanawiają się, czy zostawić łazik na wzgórzu (gdzie może dostać trochę światła słonecznego i przeżyć), czy po prostu wjechać nim do paskudnego rowu i sprawdzić, czy zdarzy się znaleźć wodę.
Źródło: NASA za pośrednictwem Engadget