Zamieniłem Spotify na winyl i to zmieniło moje życie
Słucham muzyki każdego dnia – to jedna z moich ulubionych rzeczy w życiu. Kupiłem też swój pierwszy gramofon kilka miesięcy temu i zastanawiałem się, jak by to było słuchać tylko winyli przez cały tydzień. Tak ostatnio właśnie to zrobiłem i mam wiele przemyśleń na temat tego doświadczenia.
Moja historia z muzyką trwa całe życie. Odkąd pamiętam, zawsze miałem na wyciągnięcie ręki jakieś możliwości słuchania. Nawet bezwstydnie toczyłem wokół jednego z tych absurdalnych segregatorów pełnych płyt CD. Byłem zachwycony, kiedy w końcu mogłem uaktualnić do iPoda i jestem prawie pewien, że płakałem z radości, kiedy po raz pierwszy ogłoszono usługi strumieniowego przesyłania muzyki.
Ale ponieważ coraz więcej czasu spędzam ze Spotify (i ostatecznie SiriusXM, Tidal i YouTube Premium), myślę, że powoli zacząłem uważać muzykę za coś oczywistego. W końcu stał się dla mnie hałasem w tle, jak akcesorium, na które musiałem jeszcze nigdy nie zwracać większej uwagi. Myślałem o tym wszystkim ostatnio i uderzyło mnie to, jak zdesperowany byłem, żeby coś z tym zrobić i ponownie połączyć się z muzyką.
Podejmowanie decyzji
Poza tym czułem się coraz bardziej winny, że nie korzystałem z gramofonu, który kupiłem kilka miesięcy temu. Tak naprawdę nie dałem mu jeszcze uczciwego strzału i czułem, że po prostu tam siedział, osądzając mnie za to, że go kupiłem, a potem wrzuciłem do zakurzonego kąta. Zainteresowałem się swoim gramofonem, przysięgam, ale nie wiedziałem, jak go używać i myślę, że używałem tego jako pretekstu do pozostania przy wygodzie Spotify, chociaż też nie zwracałem na to większej uwagi .
Postanowiłem więc przestać zwlekać. Siadałem, uczyłem się obsługi gramofonu i sprawdzałem, co ma do zaoferowania. Właściwie posunąłbym się o krok dalej – zanurzyłbym się w tym doświadczeniu i konsumował swoją muzykę na winylu tylko przez jeden tydzień. Po zastanowieniu się nad tym zdałem sobie sprawę, że byłem niesamowicie ciekawy, aby dowiedzieć się więcej o winylu i porównać jego analogowe sposoby z wygodą, jaką oferują nowoczesne usługi strumieniowego przesyłania muzyki.
I naprawdę się cieszę, że to zrobiłem. Oto jak poszło doświadczenie:
Zasady i przygotowanie
Zanim tydzień oficjalnie się rozpoczął, pomyślałem, że ustaliłem kilka podstawowych zasad, aby eksperyment był trochę bardziej uzasadniony (przynajmniej dla mnie). Po pierwsze, oczywiście, nie mogłem słuchać żadnej cyfrowej muzyki, nawet gdy byłem w samochodzie. Następnie, jeśli chciałem posłuchać nowego albumu, mogłem kupić płytę tylko w fizycznym sklepie. Mogłem chodzić tak często, jak chciałem, ale po prostu nie mogłem kupować winyli online i łapać się na pośpiechu dostawy do koszyka.
Mówiąc o płytach, nie miałem ich wielu. Kupiłem kilka, kiedy po raz pierwszy dostałem swój gramofon, ale jeśli miałbym przetrwać cały tydzień z tym jedynym wejściem audio, musiałem kupić więcej przed rozpoczęciem tygodnia. Nie marnowałem czasu, jadąc do największego sklepu muzycznego w mojej okolicy, ale wtedy moje doświadczenie przybrało nieoczekiwany obrót.
Kopanie skrzynek w sklepie z płytami
Zamierzałem tylko wchodzić i wychodzić z mojego lokalnego sklepu z płytami. Spędź 10-15 minut od niechcenia, rozglądając się za trzema lub czterema moimi ulubionymi albumami z różnych gatunków, a następnie udaj się na lunch.
Tak się nie stało.
Natychmiast pochłonęło mnie to doświadczenie. To było jak przeglądanie płyt CD w sklepie muzycznym, kiedy byłem nastolatkiem, ale jakoś jeszcze bardziej ekscytujące. Zanim się zorientowałem, minęło ponad półtorej godziny i wyszedłem na powierzchnię z 11 płytami w ręku, które musiały być częścią mojej pączkującej kolekcji winyli, ze szkodą dla mojego konta bankowego. Ostatnio bardzo interesowałem się synthpopem z lat 80., więc naturalnie zdobyłem kilka albumów takich jak The Cure, Pet Shop Boys i Depeche Mode.
Nie mogłem uwierzyć, ile radości sprawiało mi przeglądanie pudełek po pudłach płyt. To było tak satysfakcjonujące stać w pokoju z innymi melomanami i zobaczyć, które albumy przykuły ich uwagę. Dotykanie płyt, patrzenie na okładkę każdego albumu, wąchanie starych okładek i tekturowych pudełek oraz słuchanie puszczanych nad głową albumów było również instynktownym doświadczeniem. Poza tym samo myślenie o albumach jako całości, a nie o pojedynczych utworach, i to, że muszę uważać na muzykę, którą wybrałem, było po prostu zachwycające. Strumieniowe usługi muzyczne jako całość odebrały nam to doświadczenie i to jest naprawdę smutne.
Zakupy na winylu były naprawdę (i niespodziewanie) wyjątkowym przeżyciem. Zapomniałem, jak bardzo lubiłem spędzać czas w sklepach muzycznych i nie mogę uwierzyć, że tak łatwo zrezygnowałem z tego doświadczenia wiele lat temu na rzecz strumieniowego przesyłania muzyki. Teraz byłem bardziej niż kiedykolwiek podekscytowany tygodniem przygód z muzyką analogową, który czekał przede mną.
No i się zaczyna …
Teraz wróciłem do domu ze sklepu płytowego, bogatszy w muzykę i ducha, ale uboższy finansowo. Odświeżyłem sobie, jak prawidłowo używać gramofonu, chwyciłem słuchawki Sony WF-1000XM4 (mieszkam w mieszkaniu i nie chcę skarg na hałas) i postanowiłem zacząć od razu.
Zacząłem tydzień od jednego z moich ulubionych — Please od Pet Shop Boys — i to była miłość od pierwszego przesłuchania. Słuchanie tego na winylu było jak słuchanie tego po raz pierwszy, dokładnie tak, jak zamierzał zespół. Nie było utraty danych ani kompresji, a słyszałem o wiele więcej szczegółów, nut i instrumentów. Brzmiało to cudownie – właściwie trochę się rozpłakałam!
Dlaczego marnowałem czas na Spotify i tym podobne, skoro winyl brzmi tak dobrze? Tak, subskrybuję plan Hi-Fi Tidal i cieszę się jego bezstratną jakością dźwięku o wysokiej wierności, ale winyl oferuje o wiele więcej. Brzmi czysto, ciepło i czysto, jakbym był w studiu nagraniowym. Brzmiało to tak inaczej, o wiele lepiej i nie rozsadzało mnie.
Mój prosty zestaw winylowy. Suzanne Humphries
Dwie godziny później stałem przed gramofonem, mając ze sobą poważną rozmowę od serca. Czy tak ma brzmieć muzyka? A może to wszystko sen o gorączce? Zagrałem potem jeszcze trzy inne albumy, żeby się upewnić, że to nie było przypadkowe doświadczenie – Revolver The Beatles, Giant Steps Johna Coltrane’a i London Calling The Clash. Z pewnością, cudownie, nie było.
Och, co za tydzień!
W miarę upływu dni ciekawie było zobaczyć, w jaki sposób moje życie dostosowało się do winylu. Szybko poznałem wiele zalet i wad tego medium, zwłaszcza w porównaniu z jego alternatywami strumieniowymi. Odkryłem też, że słuchanie muzyki w ten sposób zmienia kierunek życia.
Jednym z najbardziej godnych uwagi minusów było to, że trudno było logistycznie słuchać winylu pod prysznicem (przynajmniej z moimi ograniczeniami dotyczącymi słuchawek). Szybko też zrezygnowałem z ich słuchania podczas ćwiczeń; zatrzymanie się w połowie biegu lub w połowie, aby odwrócić rekord na drugą stronę lub zamienić go na inny, było totalnym bólem wysysającym czas i nie widziałem sposobu na obejście tego. To było trochę kłopotliwe, ponieważ muzyka i treningi idą w parze jak masło orzechowe i galaretka.
Dodatkowo fizyczne ograniczenia winylu oznaczały, że jeśli chciałem słuchać muzyki w pracy, musiałem wstawać co 20-30 minut, żeby odwrócić lub wymienić płytę. Nie mogłem (łatwo) przetasować albumu, zapętlić utworu ani pominąć utworów, których nie lubię. Sprawiło to, że utrzymanie się w przepływie pracy i zadaniu było więcej niż trochę trudne, a ja musiałem po prostu żyć bez tych prostych luksusów przez tydzień.
Milan Ilic Fotograf/Shutterstock.com
Wydawało mi się, że skoro włożyłem cały wysiłek w nagranie płyty, powinienem po prostu siedzieć i zwracać na to uwagę; w przeciwnym razie to nie było warte mojego czasu. To nie było tak, jak korzystanie ze Spotify, które pozwalało mi po prostu go otworzyć, stuknąć w coś i wyciszyć go godzinami. Przez pierwsze kilka dni naprawdę się z tym zmagałem. Jednak pod koniec tygodnia dostosowałem się i mniej lub bardziej udało mi się znaleźć swój rytm i pozostać w swoim przepływie pracy.
Kiedyś wieczorami mogłem poświęcić całą swoją uwagę winylom, jednak doświadczenie graniczyło z boskością. Regularnie robiłem całe wydarzenie ze słuchania muzyki. Nie włączałem już muzyki, a potem od razu robiłem coś innego, na przykład granie w gry wideo, przewijanie mediów społecznościowych, pracę lub krzątanie się po domu. Po prostu siedziałem i słuchałem, całkowicie pochłonięty muzyką. Heck, nawet czerpałem przyjemność z czyszczenia moich płyt, kiedy ich używałem.
Po raz pierwszy w moim dorosłym życiu poczułem się zachęcony do wysłuchania całego albumu za jednym razem. To jest coś, czego nie robiłem odkąd byłem nastolatkiem, kiedy nie miałem nic lepszego do roboty. Zamiast wybierać utwory lub słuchać okropnych list odtwarzania, które oferuje większość serwisów streamingowych, słuchałem dziesiątek pełnych albumów, utwór po utworze, i cieszyłem się wibracjami i wiadomościami, które każdy artysta skrupulatnie stworzył. Doświadczenie było o wiele bardziej wciągające niż stukanie w ekran smartfona. Kiedy uznaliśmy, że to nam nie wystarczy?
Uwielbiałem całe to doświadczenie od początku do końca. Poświęcenie czasu na jazdę do fizycznego sklepu, przeglądanie ich kolekcji winyli (i mojej w kolejnych dniach), układanie płyty na gramofonie i wbijanie igły w rowek. Całe doświadczenie stało się dla mnie święte.
O wygodzie muzyki strumieniowej
Winyl nie jest tak wygodny jak usługi strumieniowego przesyłania muzyki, ale to nie jest zła rzecz. Myślę, że zostaliśmy uwarunkowani, by wierzyć, że wygoda jest wszystkim, ale jeśli czegoś się nauczyłem w tym tygodniu, to tego, że tak naprawdę nie jest.
Oczywiście, usługi strumieniowego przesyłania muzyki dają nam miliony utworów na wyciągnięcie ręki, kiedy tylko chcemy ich posłuchać, wraz z listami odtwarzania i rekomendacjami opartymi na sprytnych algorytmach. Ale tak naprawdę myślę, że to sprawia, że cały proces wydaje się utowarowiony. Odbiera magię tego wszystkiego.
To, co sprawia, że winyl jest tak wspaniały, to fakt, że jesteś zmuszony zaakceptować go takim, jakim jest, i tym, o co prosi w zamian. To nie wszystko na wyciągnięcie ręki. Nie ma tu przycisków pauzy, przewijania do przodu, odtwarzania losowego ani udostępniania, ani opcji dodawania utworu do losowej listy odtwarzania o dowcipnej nazwie. I na pewno nie ma żadnego śmiesznego gówna na koniec roku „oto muzyka, której słuchałeś w tym roku". Tylko ty i muzyka, kochanie, i jest w tym coś tak odświeżająco czystego i cudownego.
Końcowe przemyślenia
W miarę zbliżania się końca mojego tygodniowego eksperymentu czułem się coraz mniej podekscytowany odzyskaniem dostępu do moich cyfrowych serwisów muzycznych. Początkowo czułem się smutny, a nawet trochę zaniepokojony spędzeniem tygodnia bez moich playlist i innych udogodnień Spotify i in. stać mnie. Ale po odsunięciu się od nich na kilka dni, zacząłem zdawać sobie sprawę, że nie były one dla mnie tak ważne, jak myślałem. Okazuje się, że nie obchodzą mnie moje playlisty ani algorytmy — po prostu lubię muzykę.
I w ciągu tego nieoczekiwanie magicznego tygodnia nauczyłem się tego słuchać ponownie. Zostałem ponownie wprowadzony w koncepcję albumu muzycznego i stwierdziłem, że każda minuta mojego życia jest warta po prostu usiąść i posłuchać muzyki, którą, jak twierdzi, tak bardzo kocham. Tak, wiem, że możesz zrobić to samo w serwisie streamingowym, ale jeśli kiedykolwiek słuchałeś albumu na winylu lub innym fizycznym nośniku, wiesz, że to zupełnie inne doświadczenie. Jest bez zarzutu lepiej.
Teraz, gdy tygodniowy eksperyment się skończył, każdego dnia radośnie słucham muzyki z winyli i moich serwisów streamingowych. Myślę, że w moim życiu jest miejsce dla obu, w zależności od tego, co robię. Zostanę cyfrowy, gdy ćwiczę lub jestem w ruchu, ale z radością zrobię wieczór słuchając winyli po pracy. Ogólnie czuję, że teraz jestem o wiele bardziej świadomy tego, jak słucham muzyki i czego słucham.
Winyl sprawił, że byłem uważny i celowy, cechy, które współczesna technologia czasami wypycha z naszego życia. A zważywszy, jak dobrze to brzmi, zastanawiam się, dlaczego w ogóle zawracamy sobie głowę usługami strumieniowania muzyki.